Mins Spinsels Poëzie V

Schrik, die me om het hart slaat, als je onverwachts voor mij staat. 

De angst grijpt me naar de keel, als ik niet jouw mening deel. 

Ik tril en ik gloei, als ik toch iets zeg, met een hoofd als een boei. 

Een steek in mijn maag, als je vindt dat ik zeur en klaag.

Zoveel stress en verdriet, maar niemand die het ooit aan me ziet.

Bang voor jou, terwijl ik zoveel van je hou.