Deze keer, zoals beloofd, het voorbeeldverhaal van mijn zorgverleenster.
Twee jaar geleden kwam M. voor mij werken als verzorgende IG. Doordat zij al vele jaren in hetzelfde verzorgingshuis werkte en haar eigen onzekerheid als persoon, vond zij het behoorlijk spannend om voor mij te komen werken. Maar door onze klik en mijn positieve benadering werd ze steeds zekerder over zichzelf. Ook durfde zij de verantwoordelijkheid aan om slaapdiensten te gaan doen.
Door onze steeds persoonlijker wordende gesprekken deel je ook steeds meer ‘verdriet’ en pijnlijke ervaringen. Helaas is dit te persoonlijk om met jullie te delen, vanwege privacy redenen.
M. werkte al 17,5 jaar in hetzelfde verzorgingshuis waar ook haar moeder woont. Hierdoor was ze zoveel bij de zorg voor haar moeder betrokken dat ze er zeven dagen in de week was en vaak zelfs meerdere keren per dag. Op een gegeven moment voelde ze dat ze er klaar voor was om meer afstand te nemen en heeft de overstap gemaakt naar een ander verzorgingshuis. Zodat ze alleen nog daarnaartoe hoefde voor de echte moeder/dochter bezoekjes en niet als verzorgende.
Maar hier bleef het niet bij, driekwart jaar later volgt er een nieuwe overstap.
Dit bijzondere verhaal lezen jullie volgende keer in Vreije Mins III